HISTORIA LIBRI IV REGUM

CAPUT XLIII: De secunda obsidione Jerusalem

Porro anno nono Sedeciae, mense decimo, decima die, luna vicesima secunda, rediit Nabuzardan princeps exercitus Babylonis, et principes Nabuchodonosor cum eo, et circumdederunt Jerusalem, et exstruxerunt in circuitu ejus munitiones, et clausa est civitas decem et octo mensibus. Perterritus itaque Sedecias tulit Jeremiam de carcere, et interrogavit eum in domo sua secreto, dicens: Putasne est sermo a Domino, quia redierunt Chaldaei? Qui respondit: In manu regis Babylonis traderis. Sed obsecro, domine mi rex, ne remittas me in carcerem Jonathae, ne moriar ibi. Et praecepit rex ut traderetur in vestibulum carceris, et ut daretur ei torta panis quotidie, excepto pulmento, donec consumerentur omnes panes de civitate. Et clamabat Jeremias in vestibulo carceris: Qui remanserint in civitate, fame aut gladio peribunt; qui confugerint ad hostes, quodammodo mortem declinabunt. Et convenerunt principes, et seniores civitatis ad regem, dicentes: Rogamus te, ut moriatur homo iste; de industria enim dissolvit manus virorum bellantium. Plane mentitur cum dicit: Sedecias vinctus ducetur in Babylonem. Ezechiel enim in Babylone prophetavit, dicens: Sedecias non videbit Babylonem. Et dixit rex ad eos: Ecce ipse in manibus vestris est, nec enim fas est regem vobis quidquam negare. Tulerunt ergo Jeremiam, et deposuerunt eum cum funibus in lacum Melchiae, in quo non erat aqua, sed lutum, ut morte propria suffocatus periret: et erat propheta in luto, usque ad guttur, quod erat ei amarius omni morte. Tunc Abdemelech Aethiops, vir eunuchus de domo regis, secreto dixit ad regem: Peccare te fecerunt viri isti graviter. Qui respondit: Tolle tecum triginta viros, et leva prophetam de lacu antequam moriatur. Qui, assumptis viris tulit pannos veteres de domo regis, qui computruerant, et summisit eos in lacum per funiculos, et dixit ad Jeremiam: Pone pannos veteres sub cubitu manuum tuarum, et super funes. Quo facto, eduxerunt eum de lacu, et vocavit eum ter secreto ad ostium tertium, quod erat in domo Domini, et ait: Interrogo te, ne abscondas a me aliquid. Qui respondit: Si consilium dedero tibi non me audies. Si autem nuntiavero tibi interficies me. Et juravit ei rex, dicens: Vivit Dominus, non occidam te, nec tradam te in manus virorum, qui quaerunt animam tuam, et ait Jeremias: Si exieris ad principes Babylonis, salvus eris tu, et domus tua, et civitas haec non succendetur. Si non exieris, civitas succendetur, et tu eum domo tua non effugies manus eorum. Et ait rex: Facerem quod dicis, sed timeo contribules, qui transierunt ad Chaldaeos, ne forte accusent me, et tradar in manu eorum, et illudant mihi. Et ait Jeremias: Non traderis. Tunc rex inquit: Nullus sciat verba haec. Si quaesierint a te, quid locutus est tibi rex? dices: Prostravi me coram rege, ne reduceret me in carcerem.